Peyami Safa’nın Ahmet Rasim’in vefatı ardından yazdıkları

Ahmet Rasim Onu son defa Bursa vapurunda görmüştüm. Elini öptüm. Yanında oğlu vardı. Pek az şey konuştuk. Adeta hiç bir şey. Gözleri dalgındı. Belki o zamandanberi meçhuller âlemine bakmağa başlamıştı bile. Sisler içinde idi. Bütün sevgimi kendisine hissetirmeğe çalışarak, yüzüne uzun uzun baktım. Sonra elini tekrar öperek ayrıldım. Zavallı Agâh, ona âşıktı. Bu rast gelişimi […]

Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.

Üste dön