Lades
Lades tutuşalım seninle diye
26 Ağustos 1920, Ümit Dergisi, Taha Toros Arşivi, Dosya Adı: Nazım Hikmet
Dün gece yalvardım şen sevgiliye
İmalı bir eda verip sesine,
Sevgili dedi ki: – Söyle nesine ?.”
Dedim: – Aldatırsam eğer ben seni,
Bir kere öpeyim beyaz enseni;
Aldanırsam üç gün yüzüme bakma!
Saçını önümde çözüp bırakma!..”
Görelim yenecek diye kim kimi,
Güldü, kabul etti bu teklifimi.
Artık her sözümden bir hile seçti..
Dakikalar geçti… Saatler geçti…
Ne onu aldattım, ne de aldandım,
Bu böyle seneler sürecek sandım…
Onun dalgınlığı benden de derin,
Eski bir şark işi ipek minderin
Bir ucunda kendi, bir ucunda ben,
Gözlerimiz yerde düşünüyorken
Ne hile bulalım diye yarın,
Birden o saçını omuzlarına
Tel, tel dağıtarak, karşımda durdu.
Sonra dizlerime düşüp oturdu,
Dedi ki: “Yakınlaş! Yakınlaş! Eğil!”
Artık ben ladesi cezayı değil
Bütün varlığımı unuttum bir an…
Bu beklenilmeyen iltifatından
Binlerce ihtimal gelirken akla.
Dedi: “Şu fildişi ince tarakla
Saçlarımı tara bir tel incitmeden!.”
Daha tarağa elim gitmeden
Güldü “lades!” diye yerden kalkarak:
Düştü, parçalandı yerlerde tarak…
