ÖLÜLERE DAİR
Buyurun oturun dostlar, hoş gelip sefalar getirdiniz.
Biliyorum, ben uyurken hücreme pencereden girdiniz.
Ne kırmızı kutuyu ne ince boyunlu ilâç şişesini devirdiniz.
Yüzünüzde yıldızların aydınlığı başucumda durup
elele verdiniz.
Buyurun oturun dostlar, hoş gelip sefalar getirdiniz.
Ne acaib şey,
ben sizi ölmüş zannediyordum.
Ve İnanmadığım için ne ahiret gününe ne arafa
Dostlara bir tutam tütün olsun
ikram edemedim diyordum bir daha…
Osman oğlu Haşim
Ne acaib şey.
Hani siz ölmüştünüz kardeşim?
İstanbul limanında, kömür yüklerken bir ecnebi şirketine
Kömür küfesi ile birlikle düşmüştünüz ambarın içine.
Ve paydostan önce yıkamıştı
kıpkırmızı kanınız simsiyah başınızı.
Kim bilir ne kadar yanmıştı canınız..
Buyurun oturun dostlar, hoş gelip safalar getirdiniz.
Biliyorum, ben uyurken hücreme pencereden girdiniz…
Kayalar köylü Yakup
iki gözüm merhaba..
Siz de ölmediniz miydi?
Çocuklara sıtmayı ve açlığı bırakıp
çok sıcak bir yaz günü
yapraksız kabristana gömülmediniz miydi?
Ya siz.
Muharrir Ahmet Cemil,
gözümle gördüm tabutunuzun toprağa indiğini.
Hem galiba tabut, biraz kısa idi boyunuzdan.
Onu bırakın Ahmet Cemil,
o İlâç şişesidir, rakı şişesi değil.
Vazgeçmemişsiniz eski huyunuzdan..
Günde elli kuruşu tutabilmek için,
Yapayalnız dünyayı unutabilmek için
Ne kadar da çok içerdiniz.
Buyurun oturun dostlar, hoş gelip safalar getirdiniz.
Yüzünüzde yıldızların aydınlığı.
Başucumda durup elele verdiniz.
Bir eski acem şairi “ölüm âdildir” diyor.
“Ayni haşmetle vurur şahı, fakiri”.
Haşim,
neye şaştınız kardeşim?
Hiç işitmediniz miydi
Herhangi bir şahın.
bir gemi ambarında öldüğünü?
Bir acem şairi “ölüm…”
Yakup,
ne güzel güldünüz iki gözüm,
Yaşarken bir kere olsun böyle gülmemişsinizdir..
Fakat, bekleyin bitsin sözüm..
Bir acem şairi “ölüm…”
Şişeyi bırakın Ahmet Cemil.
Boşuna hiddet ediyorsunuz.
Biliyorum ölümün âdil olması için,
Hayatın âdil olması lâzım diyorsunuz..
Bir eski acem şairi…
Dostlar, beni bırakıp…
Dostlar, böyle hışımla
Nereye gidiyorsunuz?…Nazım HİKMET
Taha Toros Arşivi, Dosya Adı: Nazım Hikmet.
